Zwijgen - Callar
| Infinitief | El infinitivo |
| te zwijgen | callar |
| Tegenwoordige tijd | El presente |
| ik zwijg | jo callo |
| jij zwijgt | tu calles |
| hij / zij / het zwijgt | ell / ella calla |
| wij zwijgen | nosaltres callem |
| jullie zwijgen | vosaltres calleu |
| zij zwijgen | ells / elles callen |
| Verleden tijd | El pretérito |
| Onvoltooid verleden tijd | El pretérito imperfecto |
| ik zweeg | jo callava |
| jij zweeg | tu callaves |
| hij / zij / het zweeg | ell / ella callava |
| wij zwegen | nosaltres callàvem |
| jullie zwegen | vosaltres callàveu |
| zij zwegen | ells / elles callaven |
| Voltooid tegenwoordige tijd | El pretérito perfecto compuesto |
| ik heb gezwegen | jo he callat |
"Twee dingen vervullen het gemoed met steeds nieuwe en steeds toenemende bewondering en ontzag, hoe vaker en intenser het nadenken zich erop toelegt: de sterrenhemel boven mij en de morele wet in mij.
Dues coses omplen l-à nim amb una admiració i una veneració sempre renovades i creixents, com més freqüent i continuadament reflexionem sobre aquestes - el cel estelat sobre mi i la llei moral en mi.
"